Diez minutos en Colombia...

Hola todos,

Tijdje geleden dat ik wat heb geschreven... (ruim een maand)
Ik ben inmiddels bijna twee weken in Ecuador. Heel fijn om hier weer te zijn, was de eerste dagen wel wennen en vooral ook met de herinneringen die ik hier heb. Maar voelde me na drie dagen wel weer gewend en geniet erg van het samen zijn met de mensen hier die ik heb gemist. Heb onder andere Diego weer gezien ( mijn leraar Spaans), was weer hilarisch en logeer bij Jacke en haar dochter Romina.

Een week nadat ik in Quito was kwam ik er achter dat ik vergeten ben een entree stempel te halen in mn paspoort. Ben alleen legaal Colombia uitgegaan was daarna een week “illegaal” in Ecuador... oeps.. Kon in Quito geen stempel krijgen en moest terug naar de grens voor de stempel. Jorge kon gelukkig met me mee, en we vertrokken vrijdag middag om 2u met de bus weer naar de grens (ongeveer 5u..), vervolgens ongeveer 5u bij grens gespendeerd, weer 10 min legaal Colombia in en uit, inclusieg boete.. en uiteindelijk een stempel met de goede datum Ecuador in.. vervolgens weer met de bus terug naar Quito.. waar we om 4.30 ´s nachts aankwamen bij Jorge zijn huis. Was een avontuur.. net genoeg geld, inclusief omwisselen van een paar euro´s die ik nog had bij de grens en een koude busrit. Maar in ieder geval kan ik nu het land weer uit als we straks bij de grens naar Peru staan en word ik niet dan terug gestuurd naar de grens met Colombia... weer wat geleerd... En bijzonder lief dat Jorge weer met me mee ging.. hij was me ookal komen ophalen bij de grens wat ook heel fijn was.

Colombia was een erg mooie ervaring, fijne lieve mensen ontmoet die “strijden” voor het dierenwelzijn in Cali. Voelde erg goed met hun samen te werken en bizar om door tv zenders en kranten geinterviewd te worden over mijn werk daar. Heb goede hoop dat dit alles het begin is van verdere samenwerkingen en verbeteringen voor de dieren.
Ben een weekend Cali uitgeweest, samen met Mathilde en haar vriend Boris gingen we naar de kust. Sliepen vrijdagavond in een prachtig hotel in Buenaventura (de grootste havenstad van Colombia wat er bijna uitziet als 1 grote sloppenwijk... wij logeerden gratis in dit luxe hotel wat van kenissen van Boris was. Bizar contast... de volgende ochtend gingen we vroeg naar Bahia Malaga met een boot. Was prachtig langs de eilanden/ kust waarvan je het idee had dat elk moment een langnek zijn hoofd boven de bomen zou uitsteken. Net jurassic park  we sliepen op een prachtig plek aan een strandje in een houten huisje zonder muren. Regende vrij veel maar was daardoor qua temperatuur fijner (minder heet) en een stuk minder actieve gehuwde muggen met kinderen. Konden n mooie kanotocht doen tussen de mangrove wortels door en terug via de zee naar het strand. Mooi 
De laatse dagen in Cali leken alleen maar in drukte en onverwachtte gebeurtenissen toe te nemen. Nog een aantal belangrijke ontmoetingen, afscheid lunch, avondeten, middagborrel en tussendoor nog gebeten door een kat waardoor we nog het ziekenhuis mochten bezoeken. Flink wat vaccinaties waaronder voor Rabies.. voor het geval dat.. enig, aangezien ik al zo´n vaccinatiefan ben. Was bizar het ziekenhuis van binnen te zien... soort oorlogssituatie leek het.. grote zalen met veel mensen op smalle bedjes, onhygienisch, eigen beddengoed en veel erg mager..

Met de kerst zou ik bij Miriam (moeder van Amber) en haar familie logeren, maar Miriam dr moeder was plotseling ernstig ziek geworden dus daar moest Miriam naar toe (woont in ander dorp buiten Quito). Gelukkig kon ik bij Jacke blijven, en heb ik een erg fijne gezellige kerst gehad. Verschillende mensen bezocht, avondkerkdienst, samen gegeten , gezongen en eerste kerstdag in de middag met de hele familie in een park basketbal gespeeld. Tweede kerstdag gingen we naar een museum over de bevrijding van Zuid-Amerika van de spanjaarden in 1822. Erg interessant en mooi uitzicht over heel Quito vanaf de locatie van het museum.

Vanochtend ging ik voor mijn vierde vaccinatie (rabies) naar het ziekenhuis en bij "toeval" zat Maria Dolores daar met haar zoon die een gedislokeerde schouder had. Was blij en emotioneel haar te zien en een mooie verrassing.. ga vrijdag met haar lunchen. Was weer een mooie gebeurtenis waaruit toeval niet blijkt te bestaan...... stikt hier van de ziekenhuizen in Quito en Quito heeft bijna 2 miljoen inwoners...

In de middag hebben we door het oude centrum van Quito gewandeld en zijn we in de gevangenis geweest die sinds 2,5 jaar gesloten is. Interessante rondleiding en bijzonder om te zien. De meeste cellen waren nog precies zoals achter gelaten door de gevangenen en boeiende verhalen over de criminelen......

Excuus voor de rommelligheid en lengte van dit verhaal... maar zo hebben jullie weer een beetje een idee. Nog steeds lijkt hier elke dag wel een avontuur en plannen werkt hier nog steeds mas o menos.. maar des te leuker gebeuren er onverwachtte leuke dingen.

Merel komt volgende week dinsdag, ga samen met Diego Merel ophalen van het vliegveld, dat nu niet meer midden in de stad ligt maar ruim een uur buiten de stad. Na twee nachtjes in Quito stappen we op de bus naar Cuenca en daarna naar de grens met Peru... waar ik geen stempels hoop te vergeten ;)

Zal wel verdrietig zijn hier weer weg te gaan, maar ben ook weer erg dankbaar.

Knuffel en liefs Amber